មានសត្វក្អែកមួយក្បាលទំលើមែកឈើ
ដោយមានពាំចំណិតហ្វ្រូម៉ាសមួយដុំដ៏ឈ្ងុយឆ្ងាញ់ នៅក្នុងមាត់។
សត្វកញ្ជ្រោងឃើញដូច្នោះក៏កើតសេចក្តីស្រេកឃ្លានចង់បានហ្វ្រូម៉ាស់របស់ក្អែកមកធ្វើជាអារហារ។
វាសញ្ចឹងគិតអស់ពេលមួយសន្ទុះមិនដឹងជាធ្វើយ៉ាងណាទើបអាចយកហ្វ្រូម៉ាសនោះបាន។
លុះក្រោយមកវានឹក
ឃើញដល់វីធីមួយ រួចក៏និយាយដោយឧបាយកលឡើងថា
“អស់ ឧ៍សត្វអ្វីក៏អស្ចារ្យម្ល៉េះទេហ្ន៎! មើលចុះ!
ពិតសមជាសត្វស្រស់ស្អាតដាច់គេលើលោកនេះមែន!
មិនដឹងថាតើសំឡេងរបស់អ្នកពិរោះសមរូបរាងដែរឬទេហ្ន៎?”
ពាក្យសំម្តីលួងលោមរបស់កញ្ជ្រោងកំហូចធ្វើ
ឳ្យក្អែករំភើបចិត្តរីរាយជាខ្លាំង។ ក្រោយមកវាក៏បង្ហើបសំនៀងយ៉ាងគ្រលួចឳ្យកញ្ជ្រោងស្តាប់។
នៅខណៈ ដែលក្អែកបើកចំពុៈ វាក៏ធ្លាក់មកដល់ដី។ ឃើញដូចច្នោះ កញ្ជ្រោងស្ទុះវឹង
ទៅត្របាក់ហ្វ្រូម៉ាស រួចនិយាយចំអកដាក់ក្អែកថា “ឯងពិតជាស្រស់ស្អាតមែន
ប៉ុន្តែឯងមិនឆ្លាតទាល់តែសោះវើយ!”
“កុំជឿលង់នូវពាក្យបញ្ជោរលួងលោមរបស់អ្នកដ៏ទៃ”
0 Comments